Hoe schenkingen en fundamenten de inflatie kunnen beheersen
Welke instrumenten kunnen beleggers gebruiken om hun prestaties te verbeteren in een omgeving met aanhoudende inflatieonzekerheid? Een potentieel zeer krachtig hulpmiddel dat vaak over het hoofd wordt gezien: diversificatie.
Hoewel de prospect verleidelijk is, is het onmogelijk om een schakelaar om te zetten om de inflatie terug te brengen naar het niveau dat we drie jaar geleden zagen. Die dagen zijn voorbij en hoewel er veelbelovende tekenen zijn van normalisatie, zijn sommige van de onderliggende krachten die de inflatie hebben doen stijgen nog steeds aanwezig en kunnen naar verwachting voortduren.
Alle soorten organisaties zijn gedwongen zich aan te passen aan hogere kosten, waaronder de sector van de schenking en de stichting. Met name de bedrijfskosten voor schenkingen en funderingen (“E&Fs"”) zijn gestegen, waardoor de marges en de financiering die nodig is om hun missies te ondersteunen, onder druk komen te staan. Toevoeging aan de belasting is volatiliteit in de waarde van beleggingsportefeuilles. Met CPI+-prestatiedoelen staan veel organisaties voor de uitdaging om hogere, voor inflatie gecorrigeerde rendementshindernissen te overwinnen.
Subsidie van vrijgevigheid van E&F worden ook beïnvloed, omdat ze met dezelfde uitdagingen worden geconfronteerd in hun bedrijfskosten en in veel gevallen nog meer afhankelijk zijn van financiering. Niemand in de waardeketen wordt gespaard. Welke instrumenten kunnen beleggers gebruiken om te proberen de prestaties te verbeteren in een omgeving van aanhoudende inflatieonzekerheid? Een potentieel zeer effectief hulpmiddel wordt het vaakst over het hoofd gezien: diversificatie.
Veel kleinere E&F-organisaties hebben een voornamelijk binnenlandse aandelen- en obligatiemix aangehouden voor hun portefeuilles, en hoewel deze mix de afgelopen decennia zeker voor het grootste deel goed heeft gewerkt, is het misschien niet genoeg om toekomstige inflatietegenwind te weerstaan.
Geografische diversificatie, met name in aandelen, is zeker belangrijk, maar beleggingen in alternatieve activa (reële activa, hedgefondsen en particuliere activa) moeten een overweging zijn voor die instellingen die deze activaklasse onderbenut hebben. Zo kan een strategie zoals private vastgoedactiva (bijv. vastgoed, infrastructuur, energie, hout, landbouwgrond) op twee verschillende manieren ten goede komen aan een portefeuille. Ten eerste worden deze activa niet dagelijks gewaardeerd, dus korteretermijneffecten van inflatieverrassingen kunnen de intrinsieke waarde van dit deel van de portefeuille niet op dezelfde manier beïnvloeden als publieke marktbeleggingen. Ten tweede zijn particuliere vastgoedactiva vaak gekoppeld aan beleggingen die in combinatie met de inflatie bewegen. Omdat sommige vastgoedstrategieën afhankelijk zijn van kasstromen uit gehuurde gebouwen, kunnen eigenaren de flexibiliteit hebben om de huurprijzen aan te passen aan de stijgende kosten, waardoor de incrementele kasstroom wordt gestimuleerd en de waarde van onroerend goed dienovereenkomstig wordt verhoogd. Deze diversificatiestrategie biedt beleggers een zekere mate van bescherming tegen een stijging van de inflatie, terwijl het potentieel voor langetermijnrendementsverwachtingen van de portefeuille wordt ondersteund.
Hoe kunnen E&F's de verwachtingen beheren die verband houden met het verder diversifiëren van hun portefeuille?
We raden stress- en scenariotests aan om de potentiële toegevoegde waarde te identificeren, vooral rekening houdend met de huidige marktdynamiek. Stress- en scenariotesten kunnen de impact van de portefeuille beter kwantificeren en helpen bij het bepalen van verwachtingen met belangrijke besluitvormers en belanghebbenden. U kunt zeker niet alles plannen, maar u kunt begrijpen hoe de portefeuille moet reageren in verschillende omgevingen, waaronder best- en worst-case scenario's.
We stellen ook een beoordeling van het uitgavenbeleid voor, waarbij we rekening houden met eventuele flexibiliteit om de uitgaven aan te passen. Sommige beleidslijnen bieden meer "harde en snelle" regels, afhankelijk van de marktwaarde van de vorige periode, terwijl andere "zachter" zijn in termen van hoeveel uitgaven kunnen plaatsvinden.
Stijgende inflatie en daaropvolgende marktprestaties in de afgelopen jaren hebben geleid tot een verlaging van het bestedingsbeleid van de dollars die aan organisaties zijn toegekend. Dat gezegd hebbende, sommige instellingen met een grotere flexibiliteit in uitgaven hebben hun toegekende dollars in deze tijd zelfs verhoogd, redenerend dat het nu is dat ze de grootste impact kunnen hebben op begunstigden in nood.
Alle omgevingen hebben onzekerheid en perioden van inflatie zijn niet anders. Beleggers hebben echter opties om een maatstaf voor portefeuillebescherming te bieden om de impact van knock-on op de beleggingsprestaties en de missie van de organisatie te beperken. Het begint met het bepalen van hoe portefeuilles worden gepositioneerd en hoe contant geld wordt verdeeld, wat beide van invloed is op hoe de organisatie zich voorbereidt op succes op de lange termijn. Diversificatie biedt de basis voor robuuste verdediging, waardoor de portefeuille activa bevat die zelfs onder de moeilijkste omstandigheden kunnen presteren.
