Inflatie bescherming overwegingen 

Als gevolg van het ongekende niveau van accommoderend monetair beleid tijdens de pandemie, verstevigt de inflatie nu snel en extreem, verder verergerd door stijgende energie- en voedselkosten, langere perioden van verstoringen van de toeleveringsketen en grote geopolitieke gebeurtenissen. Naast deze zeer kortetermijnfactoren zijn wij van mening dat het inflatierisico op lange termijn is toegenomen vanwege een aantal structurele redenen, zoals hieronder uiteengezet.                        

De portefeuilleconstructie moet een afspiegeling zijn van het verhoogde inflatierisico. Traditionele portefeuilles, gedomineerd door aandelen en obligaties, hebben het afgelopen decennium uitzonderlijk goed gedaan door de goedaardige omgeving van desinflatiegroei en negatieve correlaties tussen aandelenobligaties. Maar in een omgeving van aanhoudend hogere en meer volatiele inflatie kunnen dergelijke portefeuilles eronder lijden als ze niet proactief gepositioneerd zijn voor verschillende inflatiescenario's. 

Structureel hogere inflatie heeft ook invloed op portefeuilleconstructies die verder gaan dan alleen het beschermen van portefeuilles tegen de directe gevolgen van inflatie.  

Portefeuillediversificatie werd ondersteund door de doorgaans negatieve correlatie tussen aandelen en vastrentende waarden in tijden van desinflatie, vooral bij grote stressgebeurtenissen, wanneer dit het hardst nodig was. Waarom was dat? Doordat de inflatie structureel laag en cyclisch was, ging de stijgende inflatie gepaard met economische groei die aandelen ten goede kwam en overheidsobligaties schaadde doordat centrale banken het beleid preventief verkrapten en vice versa. Dus toen een deel van de portefeuille omhoog ging, ging het andere deel omlaag.

Maar in een omgeving waarin de inflatie structureel hoog is, houden stijgende inflatie en monetaire verkrapping niet noodzakelijkerwijs verband met economische groei, dus zowel aandelen als obligaties lijden er tegelijkertijd onder. Portefeuilles worden moeilijker te diversifiëren, wat de complexiteit voor portefeuilleconstructie verhoogt. Asset allocators moeten veel harder werken om neerwaartse bescherming in portefeuilles in te bouwen.

Hoewel sommige portefeuilles inflatiebescherming zullen gebruiken door te beleggen in inflatiegerelateerde obligaties, die ook beperkingen met zich meebrengen, lijken weinig portefeuilles uitgebreid afgedekt tegen een breder scala aan inflatiescenario's waarmee we nu te maken kunnen krijgen.

Scenarioanalyse is vooral nuttig op dergelijke momenten, wanneer de waarschijnlijkheid van een regimeverschuiving — met name een verschuiving naar een hoger inflatieregime — is toegenomen. De geschiedenis heeft ons laten zien hoe vaak regimes zijn verschoven tussen seculaire inflatie en desinflatie.

Dit heeft ons geïnformeerd over onze beslissing om toekomstige inflatieregimes wezenlijk te laten verschillen van die van de afgelopen vier decennia, ook al is een terugkeer naar een goedaardige desinflatieomgeving ook mogelijk.

In figuur 3 worden verschillende scenario's bekeken van hoe economieën en markten zich onder verschillende omstandigheden zouden kunnen gedragen. Dit zijn toekomstgerichte beoordelingen over een tijdshorizon van drie jaar. Ze bestrijken inflatie- en desinflatieomstandigheden, kostenpush en vraag-trek drijfveren van inflatie, en sterke en zwakke groei, rekening houdend met de invloed van het beleid van de centrale bank en de overheid.

Onze Inflation playbook - Managing through an inflation cycle geeft meer details over hoe we verwachten dat verschillende strategieën in deze verschillende scenario's over een periode van drie jaar zullen presteren.

Er is geen enkele strategie die het beste beschermt tegen al deze inflatiescenario's, wat betekent dat een gediversifieerde mix van beleggingscategorieën en strategieën vereist is om brede inflatiebescherming voor portefeuilles te bieden.

De meest geavanceerde, institutionele portefeuilles hebben al activa die beschermen tegen groeigerichte en/of langetermijn inflatiescenario's, zoals infrastructuur of vastgoed, die ze kunnen aanvullen met grondstoffengerichte strategieën. Andere inflatiescenario's, met name stagflatie, maken de meeste portefeuilles kwetsbaar. Hier kunnen op grondstoffen gerichte strategieën en goud waardevolle toevoegingen aan portefeuilles zijn.

Scenario’s waarin wordt voldaan aan inflatie met een agressieve renterespons zoals ervaren in 2022, laten portefeuilles kwetsbaar voor duratierisico. Ze zijn eerst een herinnering om traditionele beschermingshulzen tegen neerwaartse dalen opnieuw te bekijken, maar ze benadrukken ook de potentiële voordelen van vastrentende activa met variabele rente voor portefeuilles.

Uiteindelijk zal de mix van activa die geschikt is voor een belegger afhangen van een reeks factoren, waaronder de bestaande activamix en de tijdshorizon van de belegger, waaronder scenario's waarin de portefeuille het meest kwetsbaar is, en andere beleggersspecifieke beperkingen, zoals gevoeligheid voor klimaattransitierisico's en ESG-overwegingen. 

• Welke inflatiegevoelige activa bestaan er al in de portefeuille, zoals aandelen en reële activa?
• Over welke tijdshorizon bieden deze inflatiegevoelige activa bescherming?
• In welk economisch scenario is de portefeuille het meest kwetsbaar?
• Het type inflatiebescherming dat nodig is; dat wil zeggen algemene CPI of specifieke soorten (onderwijs, gezondheidszorg)?
• Het liquiditeitsbudget en de impact ervan op het vermogen om te beleggen in private assets met langere lock-up perioden?
• Het governancebudget en daarmee de tolerantie voor complexiteit en monitoring van strategieën?
• Het belang van milieu, maatschappij en governance (ESG) en niet-financiële overwegingen?